حدود صد سالی می شود که از عرضه اولین مدل جعبه جادویی به بازار گذشته است و با اینحال هنوز شرکت های بزرگی نظیر سونی، سامسونگ، الجی، پاناسونیک و غیره در ساخت مدلهای متنوع با هم رقابت میکنند. انتخاب یک برند خاص می تواند سلیقه ای باشد و نمی توان به یقین گفت کدام محصول بهتری برای مشتری تولید می کنند، چون همه ی آن ها دارای نکات منفی در کارنامه ی خود هستند. بنابراین انتخاب یک تلویزیون عالی براساس قیمت و امکانات تنها به نوع برند آن خلاصه نمی شود. قبل از خرید تلویزیون ابتدا باید بدانیم چه نوع تلویزیونی و با چه امکاناتی میخواهیم و مهمتر از همه چقدر بودجه برای این کار کنار گذاشته ایم!
سال ها می شود دیگر از تلویزیون های 14 اینچی سیاه و سفید دور شده ایم و آن ها به خاطرات خوش ما پیوسته اند و در گذر سال ها از تلویزیون های لامپ تصویری عبور و به السیدی، پلاسما و الایدی رسیدهایم. در این مقاله می خواهیم نگاهی گذرا به این سه نوع تلویزیون داشته باشم و آن ها را با هم مقایسه کنیم. البته در بازار مدرن امروز وجود نمونه های ال سی دی کمتر به چشم می خورد ولی دانستن اطلاعات در این زمینه مفید می تواند باشد.
تمامی این سه نوع تلویزیون یعنی ال سی دی ، پلاسما و ال ای دی ظاهری مشابه با هم دارند ولی این فناوری به کار گرفته شده در هرکدام از آن ها است که بین آن ها فرق میگذارد.
نمایشگرهای السیدی از دو لایه مواد شفاف تشکیل شدهاند که به صورت قطبی اتصال محکمی با هم برقرار کردهاند. یکی از این لایهها، کریستالهای مایع را نگه میدارد. این کریستالها از خود نوری ندارند و از یک منبع خارجی مثل لامپهای فلورسنت نور میگیرند. اما بنیاد تکنولوژی به کار گرفته شده در تلویزیون های پلاسما، لامپهای فلورسنت است. این صفحه نمایش از چندین سلول تشکیل شده که هر یک از آنها دو صفحه شیشهای مجزا دارد. در فاصله بین این دو صفحه، گاز نئون – زنون تزریق میشود که در روند تولید به صورت پلاسما (مایع) درمیآید. زمانی که تلویزیون به برق زده می شود این گازها توانایی تولید فسفرهای آبی، قرمز و سبز را دارند که در نهایت منجر به شکل گیری تصویر و رنگ میشود.
در تلویزیونهای الایدی نیز برای روشن کردن صفحه نمایش از دیودهای ساطعکننده نور (LED) در قسمت پشت یا در تمامی اطراف آن استفاده میشود. به دنبال استفاده از این چراغها تصاویر مشکی به صورت طبیعی تری به نظر می آیند و البته کنتراست آن ها بالاتر هم میرود.
در همین رابطه یعنی کنتراست باید گفت که تلویزیونهای الایدی در مقایسه با السیدیها از کنتراست تصویر بهتری بهره می برند. برای ایجاد تصاویر تیره در ال سی دی ها کریستالها باید چرخانده شوند و بدین وسیله راه نوری را که از پشت صفحه میتابد، مسدود سازند. این مساله یکی از مشکلات عمده آنهاست زیرا با ممانعت از تابش نور، کنتراست تصویر کاهش و جزئیات آن از بین میرود. اما در تلویزیونهای الایدی با استفاده از قابلیت تیرگی موضعی، میزان نور صفحه کنترل و این مشکل برطرف میشود. در حقیقت الایدیها به جای ممانعت از تابش نور، آن را پشت تصاویر مشکی کمرنگ میکنند. به این ترتیب تصاویر تیره بهتری به دست میآید.
با توجه به این نکته که السیدی از برای ایجاد نور منبع جداگانه ای استفاده میکند، شدت نور را میتوان به سادگی کم یا زیاد کرد که این کار با توجه به محیطی که تلویزیون در آن قرار داده شده است صورت میگیرد. اما در پلاسما هر سلول نور مورد نیاز را خودش تولید میکند. این مساله باعث میشود دیدن تصاویر تلویزیونهای پلاسما در محیطهای پرنور و فضای آزاد، مشکل تر باشد و به همین دلیل است که برای پخش تصاویر یا تیزرهای تبلیغاتی در محیط هایی که نور زیاد است از ال سی دی استفاده می شود.
عمر تلویزیون های ال سی دی حدود 60 هزار ساعت است که اگر بخواهیم به سال بگوییم نزدیک به هفت سال استفاده مداوم و شبانه روزی می شود. این میزان عمر براساس این اصل است که چون در این نوع تلویزیون ها وظیفه ی تولید نور را خود سلول ها بر عهده دارند و از داخل فسفرهای داخلی آن ها صورت می گیرد، عمر آن ها هم براساس مدت زمانی است که درخشندگی این فسفرها به نصف کاهش پیدا کند. پلاسماهای قدیمی حدود 20 هزار ساعت دوام میآوردند اما عمر انواع امروزی آنها همانند السیدیها حدود 60 هزار ساعت است. در رابطه با تلوزیون های LED هم باید گفت که تولید کنندگان آنها ادعا می کنند که عمر تولیدات آن ها بیش از 100 هزار ساعت است.
در رابطه با قیمت و اندازه هم باید گفت که ال سی دی محبوبیت خاصی هنوز در بین کاربران به علت تنوع قیمتی و اندازه دارد، با آنکه امروزه اکثر خانهها ترجیح می دهند تلویزیون های بزرگی خریداری کنند. به هرحال، تلویزیون ال سی دی در نمایش رنگ مشکلی کمی ضعیف عمل می کند و زمانی که یک سلول بخواهد رنگ مشکلی تولید کند باید جلوی نور گرفته شود تا این رنگ به چشم بیننده برسد، ولی باید گفت که این فرآیند به دلیل حضور همیشگی نور پس زمینه به طور کامل انجام نمی شود و رنگ مشکی در ال سی دی کامل و عمیق دیده نمی شود.
در رابطه با میزان مصرف انرژی در بین انواع تلویزیونهای HD، کمترین میزان مصرف متعلق به تلویزیون های الایدی است و تا 40% میزان مصرف انرژی می تواند کاهش داشته باشد. در رتبه ی بعدی ال سی دی است چون منبع نور جداگانه ای در اختیار دارد و رتبه ی آخر مربوط به پلاسما می شود که دو برابر ال سی دی به طور معمول انرژی مصرف می کند!
دیدگاهها درباره «مقایسه تلویزیون LCD و LED»
خسته نباشید مرسی به خاطر این وبسایت فوق العاده
ممنون. لطف دارین شما